Het een-uursproject: een telefoonhoesje

Laatst moest ik naar de dokter en had ik dus wat tijd in de wachtkamer voor de boeg. Stilzitten is niet echt mijn ding, dus ik besloot een half uurtje voor vertrek om met een nieuw projectje te beginnen. Want je moet wat tijdens het wachten he.

Ik blijf het trouwens leuk vinden om de reacties van mensen te zien, op creagedoe in het openbaar. Variërend van "Dat deed mijn oma ook altijd" (au), naar "Leuk he, ik ben nu bezig met een ...." tot "Jeeeee, wat kunt u dat snel!". In ieder geval geeft het vaak aanleiding tot een leuk praatje.

Ik had net een nieuw anti-krasfolietje op mijn telefoon geplakt, dus toen bedacht ik me dat die wel wat extra bescherming kon gebruiken (telefoons en sleutelbossen in één zak/tas zijn geen goede combi). Et voilá: daar was het idee - een telefoonhoesje. Ik deed eigenlijk maar wat (korte ketting van lossen en verder alsmaar rondhaken), maar dat pakte goed uit. Het lukte me zelfs nog om er naadloos een klepje aan te fabriceren.

Hij was op drie rijen na af, toen ik naar binnen werd geroepen. Toch nèt niet snel genoeg gehaakt. Tsja, en dan moet ik nu weer een ander project bedenken.