Crea, maar dan anders

Er kwam niet zoveel creatiefs uit mijn handen, de laatste tijd. Het ontbrak me totaal aan zin en energie. Te druk in het hoofd, teveel chaos in het dagelijks leven. Ik kon de rust gewoon niet vinden. Ik maakte nog wel de jurk voor mezelf af die ik een tijd geleden begon, (en was daarover niet tevreden, maar dat is een post op zich) maar verder heb ik de naaimachine niet van dichtbij gezien.

Wel deed ik wat pogingen om mouwen te haken voor het vestje waar ik ook alweer een tijdje geleden aan begon. Maar dat viel nog niet mee. Het originele patroon leverde enorme mouwen op, terwijl ik ze enigszins aansluitend wilde hebben. Ik probeerde er een eigen draai aan te geven, maar telkens bleken de mouwen na een centimeter of 10 gehaakt te hebben tóch weer te breed. Ik geloof dat ik nu eindelijk op het goede spoor zit. In de tijd die ik eraan besteedde had ik nog wel 3 vestjes kunnen haken, maar dat mag de pret niet drukken.

De enige manier waarop ik écht creatief was, was in de keuken. Ik bakte dat het een lieve lust was. En het was nog lekker ook.

Met de klok mee, vanaf linksboven: een gevlochten challe (enigszins zoet Joods brood), een hartig brood met pesto en gegrilde paprika, een Schotse cock-a-leekie-pie (kip met prei in roomsaus) en een ordinair Waldkornbrood.
En terwijl ik net zo lekker op dreef was, tíjdens het bakken van het Waldkornbrood, begaf mijn broodbakmachine het. Grmbl.